ساده‌ زیستی ، نه تجمل‌گرایی؛ شرط لازم مسئولیت در تراز انقلاب
ساده‌ زیستی ، نه تجمل‌گرایی؛ شرط لازم مسئولیت در تراز انقلاب
در روزگاری که شکاف طبقاتی و نارضایتی اجتماعی به یکی از چالش‌های اصلی کشور بدل شده، بازگشت به سیره ساده‌زیستانه شهیدانی چون مالک رحمتی، ضرورتی است انکارناپذیر. او نه‌تنها مدافع محرومان بود، بلکه با آنان زندگی می‌کرد؛ می‌نشست، هم‌سفره می‌شد و از نزدیک رنج‌شان را لمس می‌کرد. این سبک زندگی، الگویی روشن برای مسئولانی است که می‌خواهند در دل مردم جای داشته باشند، نه فقط بر کرسی‌های قدرت.

به گزارش پایگاه خبری مراغه سلام در یادداشت مدیرمسئول رصدمراغا آمده است؛

در نظام اسلامی، مسئولیت فرصتی است برای خدمتگزاری بی‌ریا به مردم، نه ابزاری برای تمایز طبقاتی و اشرافی‌گری. آفت تجمل‌گرایی، به‌ویژه در میان مسئولان، خطری جدی برای سلامت نظام و اعتماد عمومی است. مردمی که درگیر مشکلات معیشتی، بیکاری و تورم هستند، نمی‌توانند زندگی مجلل و سبک زندگی اشرافی برخی مسئولان را تاب بیاورند، بی‌آنکه احساس بی‌عدالتی و بی‌پناهی نکنند.

سبک زندگی ساده، نه تنها یک فضیلت شخصی، بلکه یک الزام مدیریتی و اخلاقی در حکمرانی اسلامی است. مسئولانی که خود را از مردم جدا می‌کنند، درک درستی از درد و رنج آنان نخواهند داشت و تصمیماتشان اغلب از واقعیت‌های کف جامعه فاصله می‌گیرد.

در این میان، شهید مالک رحمتی نمونه‌ای بی‌بدیل از این نگاه مردمی و ساده‌زیستانه بود. در خاطرات نزدیکانش آمده که او گاهی بی‌نام و نشان در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر قدم می‌زد، با فقرا و کارتن‌خواب‌ها هم‌سفره می‌شد و درد دل‌شان را می‌شنید. نه از سر نمایش، بلکه از سر باور. او معتقد بود کسی که می‌خواهد از مردم دفاع کند، باید کنارشان زندگی کند، غصه‌شان را بفهمد و سفره‌اش را با آن‌ها تقسیم کند.

امروز که کشور نیازمند بازسازی اعتماد و همبستگی ملی است، بازگشت به سیره شهیدان ساده‌زیست، بیش از هر زمان دیگری ضروری است. مردانی که نه از کاخ‌های مجلل، بلکه از دل کوچه‌های خاکی و سفره‌های بی‌ریا، برای مردم تصمیم می‌گرفتند.

ساده‌زیستی یک مسئول، نه به معنای انکار امکانات، بلکه به معنای اولویت دادن به درد مردم، دوری از تجملات غیرضروری، و نشان دادن همدلی صادقانه با محرومان است. این همان چیزی است که می‌تواند جامعه را به سمت عدالت، همدلی و امید سوق دهد.

انتهای پیام /

  • منبع خبر : رصد مراغا